خلق باغ ایرانی که به زمان حکومت هخامنشیان برمی گردد و ریشه باغ های ایرانی می باشد در پاسارگارد ایجاد شده است. 

در شهر باستانی پاسارگارد، دشتی دیده می شود که حاشیه آن را دورنمایی از تپه ها با شیب ملایم در برگرفته است که سرمایه دشت پاسارگارد علاوه بر خاک رسوبی حاصلخیز، رودخانه پلوار است که در 50 کیلومتری غرب ده بید سرچشمه گرفته و پس از عبور از باغ پاسارگاد شیراز به رود کر پیوسته و به دریاچه بختگان می ریزد.

با توجه به پلان پاسارگاد ، این باغ در قلب بنای پاسارگادقرار گرفته است و به دلیل اینکه معماری و نظام باغ سازی کلاسیک ایرانی از این باغ شروع شده، باغ پاسارگاد به عنوان مادر باغات ایرانی مطرح شد. این باغ در سه کیلومتری جاده شیراز به آباده واقع شده است.

باغ پاسارگاد شیراز و نحوه شکل و شمایل آن به دستور کوروش بزرگ ایجاد شد. الگوی تمام باغ ها که در جلوی کاخ ها و معابد شکل می گرفت و در دوره اسلامی تکرار شد از این باغ بود. اصول ریاضی و هندسی در طراحی باغ های ایرانی از پاسارگاد صورت گرفته است. برای رساندن آب به سرتاسر باغ 900 متر کانال از سنگ آهک ساخته شد. کف های سنگی با تعدادی حوضچه در باغ دیده می شود که تکنولوژی برای جریان آبرسانی باغ بودند.

باغ پاسارگاد شیراز از گلهای رنگارنگ و انواع درختان و پرندگان پر بوده که کوروش با سلیقه و نظر خود آن را به باغی بی همتا در آورده بود. جوی های سنگی این باغ با سیستم گردش آب، آبیاری می شده است. آب نماهای باغ علاوه بر آبیاری جنبه تزئینی و زیبایی نیز داشته است. دو کوشک در دو سوی باغ برای استراحت و تماشای فضای دل انگیزش طراحی و اجرا شده است. همه کاخ ها در پردیس بوده و هر کاخی دارای فضای سرسبز در اطرافش است.

گونه های درختی بومی در این باغ به چشم می خورد که لازم است توسط گیاه شناسان مورد بررسی قرار بگیرد.

کاوش های باستان شناسان در منطقه پاسارگاد باعث شد که یک سیستم آبیاری شامل حوضچه ها و جوی ها، کاخ ها را احاطه کند و پاسارگاد را به دلیل وجود چهار کرت یک شهر براساس نقشه چهارباغ بدانیم. قابل توجه است که باغ پاسارگاد هم باغ کاخ و هم باغ آرامگاه محسوب می شود.

منیع : نشاط آوران